zaszczycać

zaszczycać
zaszczycać {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. ndk VIIIa, zaszczycaćam, zaszczycaća, zaszczycaćają, zaszczycaćany {{/stl_8}}– zaszczycić {{/stl_13}}{{stl_8}}dk VIIb, zaszczycaćcę, zaszczycaćci, zaszczycaćyć, zaszczycaćcony {{/stl_8}}{{stl_7}}'sprawiać, przynosić komuś zaszczyt, wyróżniając go w jakiś sposób, będąc dla niego wyróżnieniem': {{/stl_7}}{{stl_10}}Zaszczycać kogoś swoim towarzystwem, zaufaniem. Zaszczycić kogoś odwiedzinami, zaproszeniem. Zaszczyca mnie twoja przyjaźń, obecność. {{/stl_10}}

Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.

Игры ⚽ Поможем написать реферат

Look at other dictionaries:

  • zaszczycać — ndk I, zaszczycaćam, zaszczycaćasz, zaszczycaćają, zaszczycaćaj, zaszczycaćał, zaszczycaćany zaszczycić dk VIa, zaszczycaćcę, zaszczycaćcisz, zaszczyć, zaszczycaćcił, zaszczycaćcony «sprawiać komuś zaszczyt wyróżniając go pod jakimś względem»… …   Słownik języka polskiego

  • czynić — ndk VIa, czynićnię, czynićnisz, czyń, czynićnił, czynićniony 1. «wykonywać, robić coś, być czynnym, działać» Wszystko, co czynił, czynił z pasją. ∆ Czynić jakimś, kimś, czymś «powodować stawanie się jakimś, kimś lub czymś» ◊ Czynić cuda… …   Słownik języka polskiego

  • obdarzyć — dk VIb, obdarzyćrzę, obdarzyćrzysz, obdarzyćdarz, obdarzyćrzył, obdarzyćrzony obdarzać ndk I, obdarzyćam, obdarzyćasz, obdarzyćają, obdarzyćaj, obdarzyćał, obdarzyćany, książk. «ofiarować komuś coś; obdarować» Obdarzyć kogoś majątkiem, pieniędzmi …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”